Geen betere plek om de laatste modetrends te spotten dan een good old festival. Taillebroeken, heuptasjes, BH-loos: ik keek mijn ogen uit, vorige week op het festival Distortion.

Distortion is een 4 dagen durend straatfeest dat van wijk naar wijk trekt met DJ’s, livemuziek of ander vermaak op iedere straathoek. Het doet zijn naam dus eer aan: het verstoort de daagse gang van zaken voor eventjes. Met een DJ voor je raam, een emmertje mojito in je rechterhand en een sigaretje in je linker is een gewone donderdagavond op je eigen stoep in Vesterbro ineens een soort Koninginnedagfeest.

Het begon ooit als een ietwat illegale party-crawl: uit liefde voor de stad organiseerden mensen overal in de stad dansfeestjes, en andere mensen trokken dan -in hun hipste outfit- van het ene naar het andere feest.

The magic started with plenty of intimate backyard grill parties, receptions, happenings, party bus and champagne boats, all over Copenhagen, with 30-200 people at each get-together. Many of these events were not totally legal, but we were always semi-responsible: we cleaned after ourselves and respected the neighbours. The Police was nice when we met them – and since we were mobile and happy, we just moved around and no problemo.

Dat is nog steeds zo (maar wat wil je, met zulke jofele politie-agenten?). Inmiddels trekt het festival van 4 dagen zo’n 80.000 bezoekers.

Feestgangers doen niets liever dan met de politie poseren. En meneer agent laat het allemaal gelaten over zich heenkomen.
Feestgangers doen niets liever dan met de politie poseren. En meneer agent laat het allemaal gelaten over zich heenkomen.

Maargoed, fashionspotten dus. Omdat ik mijn raveschoenen niet aanhad, legde ik me toe op het bewonderen van mooie mensen. In het bijzonder het bewonderen van de vele soorten en maten heuptasjes waar de dames dezer dagen mee getooid gaan.

Want: de heuptas (ja, dat ding uit de jaren ’80, handig voor op vakantie!) is weer terug. Al een tijdje, maar pas vorige week viel me op hoe praktisch en toch elegant hij eigenlijk is, als je hem niet op je heup knoopt, maar nonchalant dwars over je rug draagt. In een fietsstad waar iedereen semivoorovergebogen over zijn citybike gevouwen ligt, is dat veel handiger dan de traditionele damestas die steeds van je schouder glijdt. Ik vind de heuptas-over-de-rug dan ook een prachtig alternatief voor dagen waarop een rugtas te groot is, maar je toch je telefoon en huissleutels bij je wilt hebben.

Kijk maar.

Misschien vind je dit ook leuk

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.