Het Nederlands is vergeven van de verkleinwoorden. We kunnen ‘een klein cakeje’ zeggen zonder blikken of blozen. In het Deens is er iets soortgelijks. Of toch niet. Of, nouja, een beetje hetzelfde.
Ik voel me een beetje als die klungelige tante die al 45 jaar in Australië woont. Ik zeg ‘ik bestem dat’, ‘ik ga een toer’ en ‘er zit vaart in’. Over een meertalig gezin en de taalverwarring die dat met zich meebrengt in mijn hoofd.
Van een half jaar zonder voornaam tot kerkelijke inmenging in het namenregister: vijf dingen die je nog niet wist over het Deense namensysteem.
Sidsel was heel nieuwsgierig naar hoe ouders uit onze moedergroep hun keuzes maken. Ze vroeg me: ‘waar haal jij je…
Over onze drietalige peuterkleuter, die zegt “Ja maar als je hebt gepullert dan moet jij je handen wassen, heb jij dat wel gedoet?”
Vanochtend. De meneer dronk zijn koffie, de dreumes schoof haar havermout naar binnen als zou ze de rest van de maand…