Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: Denen adoreren de zoete kant van het leven. Misschien is dat wel omdat ze de andere -sarcastische en donkere- kant ook zo goed kennen. Daarover later meer. Het zoet, dat uit zich in eten (cake, snoep, taart), in muziek (mierzoete songteksten), en in decoraties en symboliek. En: met kerst. Dus. (Had ik dat trouwens al gezegd? Kerst is hier een ding.)
Zoete symboliek en kerst komen samen in de Julehjerte: kersthartjes. Een handgemaakte, gevlochten decoratie voor in de kerstboom, vaak gemaakt van rood en wit papier, omdat dat de kleuren van de Deense vlag zijn. Hans Christian Andersen maakte ze al in 1860. Zijn eerste exemplaar is nog steeds te bewonderen in het H. C. Andersen huis in Odense. Er verschenen handboeken, over hoe het moet. Scholen gebruikten het aan het begin van de 20e eeuw om kinderen fijne motoriek bij te brengen.
Enfin, vandaag de dag doet iedereen het. Families gezellig thuis. Vrienden in de kroeg. Kinderen, op school.
Ook je fijne motoriek oefenen? Kijk hieronder hoe het moet.
Julefryd!
Had ik dat al gezegd? Kerst is hier best wel een ding. Kerstvreugde, dus. Jaja.