No risk, no glory. Ik ga niet doen of het allemaal glory is maar hier zijn wel onze vier lievelingsdingen aan onze eerste maand terug in ons oude leven.
Category: verdeenst
Over die kleine en ook grote dingen aan integreren in Denemarken die je doen gniffelen. Of huilen, soms, ook.
Onwillekeurig waren we al 2 jaar aan het vergelijken, optellen en aftrekken. Maar wat niet te meten was, was wel zichtbaar aan onze mondhoeken. Dus we gaan het anders doen. Doodeng, maar ook goed, voor ons.
Het gezegde ‘slecht weer bestaat niet, alleen slechte kleding’, daar heeft de Nederlander een broertje dood aan. Die komt liever met afgestorven tenen aan dan winterse schoenen aan te doen.
Het beurtbalkje. De Warentrenner (DE). De skillert (DK). Dat ding dat je in de supermarkt tussen je eigen boodschappen en die van de volgende klant legt, en waarvoor in geen enkele taal een algemeen geaccepteerd woord is. Dat staat ergens symbool voor.
Het was eind september. We gingen naar een café. De jongste (2), die sinds vorig jaar kerst begrijpelijkerwijs een fascinatie voor ‘nisser’ heeft, loopt sinds het langemouwenweer is wederom rond in zijn nisse-pyjama van vorig jaar. En toen dacht ik: komt dit ooit nog goed? Word ik ooit weer normaal?