De kerstbreak. Met mijn 2015-plannen in de ene en mijn 2014-sentiment in de andere hand stond ik erbij en keek ernaar. En dacht, met enige spijt: dit jaar komt nooit meer terug. 2014 is mijn enige Deense jaar ooit waarin ik de complete alles-voor-de-eerste-keer-cyclus afrondde. Alles was nieuw. Ik deed het allemaal voor het eerst. Mythen en roddels over mijn nieuwe thuisland nam ik voor waar aan. Maar vanaf 2015 is dat niet meer. Mij maken ze niks meer wijs. Ik heb alles al eens meegemaakt, immers.

Als ode aan mijn eerste jaar, waarin alles grappig en verfrissend is, hier 12 maanden met klein Deens geluk.

Januariwarmte

Buiten is het grijs, maar binnen vind je ‘hygge’ in de vorm van warme kopjes thee.

Een jasje voor om je beker. Gezien bij Tiger.

Een handgebreid jasje voor om je theeglas. Gezien bij Ingolf’s Cafe.

Februaribroodjes

Brood kun je kopen. Maar nog veel beter bak je het zelf. Met een kant-en-klaarmix mag ook. Ik ging dus als een malle aan het bakken, toen ik nog tijd had. Met verse gist (ook overal verkrijgbaar).

Het komt heel precies. Want morgenboller kun je natuurlijk niet als lunch eten.

Morgenboller uit eigen deegkom.

Een meergranenbrood uit eigen deegkom.

Op valentijnsdag kwam de grote klapper: een roggebroodje met een gekookt ei-hartje

Maart-meer-taart

Vanaf kerst liggen ze weer bij de bakkers: fastelavnsbolle. Te krijgen tot aan Pasen. Dikke, vette, van room druipende zoete broodjes, die stiekem gewoon echt heel lekker zijn. Vooral die van lagkagehuset.

Hoe vertaal je dit? Een kleine cake. Een cakeje. Een klein cakeje is toch eigenlijk dubbelop?

Welke fastelavnsbolle is de beste?

Fastelavsbolle bij Lagkagehuset

April lentebibbers

Het duurt lang, oneindig lang, voordat je langer dan tien minuten buiten stil kunt zitten met je neus in de zon, zonder tot op het bot verkleumd te raken. Maar in april werden deze gestolen minuutjes pauze op het strand langzamerhand steeds meer: een kwartier, twintig minuten, een half uur. Ahhhh, I <3 Amager strand.

Mei thuiskommaand

Voor het eerst ging ik op reis vanaf mijn nieuwe thuisland (de reisjes naar Duitsland en Nederland daargelaten). En landde in mijn nieuwe thuisland. Voor het eerst voelde ik me thuis, daar waar mijn huis stond. Niet alleen omdat ik op het vliegveld door Carlsberg verwelkomd werd met bijgaande slogan, hoor.

Juni Deens-leren-op-het-dak-maand

Ik heb al heel wat docenten Deens versleten. Ik begon bij school 1, ging toen naar school 2, die dichterbij huis was. Toen ging ik van ochtendlessen naar avondlessen, en toen wisselde ik nog een paar keer van tijdstip. Maar van alle Julia’s en Jørgens die me de structuur van een Deense zin hebben geprobeerd bij te brengen, was Mette op afstand de leukste. Ze danste salsa in het klaslokaal, maakte ondeugende grapjes en nodigde ons bij haar thuis uit voor een afscheidsetentje. En niet in het minst was ze de favoriet omdat ze ons bij mooi weer zonder slag of stoot meenam het dak op. Het dakterras op de 6e verdieping, met uitzicht op de stad, was volgens haar de uitgelezen plek voor een proefexamen.

Juli: voetbalverbroedering

Als voetbal maakt dat je je niet buiten kunt vertonen uit angst in elkaar geslagen te worden omdat je het verkeerde shirt aanhebt, dan kan ik er niets mee. Maar als Nederlander in een kleurrijke gemeenschap van Denen, Duitsers, Amerikanen, Spanjaarden en allerlei anders, is gebroederlijk voetbal kijken en elkaars team aanmoedigen ineens een uiting van solidariteit en internationale vriendschap. En je hebt een paar keer per week een excuus om gezellig buiten op een grasveldje te picknicken en ouwehoeren. Er speelt immers altijd wel een van de landen uit je kennissenkring.

Augustus schoonstrandmaand

Van die kleine dingen die het leven aangenaam maken: de afwezigheid van sigarettenpeuken op een zonovergoten (dus ramvol) strand. Denen worden gestimuleerd een klein plastic asbakje te lenen, die in het zand te steken en er hun peuken in te doen. Aan het eind van de dag gooi je hem leeg in de prullenbak en zet je het hoorntje terug. Natuurlijk doen die brave broeders het ook allemaal.

Septemberochtendzon

Zelfs de nazomer was mooi. Helemaal omdat we net in ons nieuwe huis waren getrokken en we de eerste ochtenden gewekt werden door een fenomenale zonsopkomst, die we vanuit ons bed, tussen onze wimpers door, aanschouwden. Daarna dronken we koffie aan de keukentafel, die baadde in zonlicht.

Oktober heksenmaand

Dit land is een leuk land voor mensen met oog voor detail en design. Ook pretpark Tivoli hijst zich ieder seizoen in een andere kekke outfit, en schroomt daarbij niet voor kleine grapjes. Halloween, of Allerheiligen, was bijvoorbeeld een kans om de reuzedraaimolen om te toveren tot een draaimolen vol vliegende bezemsteeltjes.

November van alles-een-beetje-maand

Als je eigen land niet eens in staat blijkt een nette discussie te voeren over of Zwarte Piet nog past in een moderne beschaving, dan is het leuk als je lekker een lange neus kunt trekken naar iedereen en je eigen combinatiefeestje maakt. Wij aten chocoladepepernoten uit Nederland zetten onze schoenen onder de kerstboom, op 5 december. En schreven elkaar een gedicht dat niet rijmde.

Decembermoois

Na een jaar kijk je niet meer zo scherp als in het begin. Maar de stad weet me af en toe toch nog te verrassen. Onderweg naar mijn werk, eind december, had het gesneeuwd en werd ik getrakteerd op een machtige zonsopkomst. Kopenhagen, wat ben je wonderschoon.

En 2014, wat was je spannend. Dankjewel. Tijd om plaats te maken voor 2015.

Gott nyt år, folks!