Ik denk -naast risalamande en gløgg, uiteraard (het is wel advent, duh!)- al anderhalve dag aan bijna niets anders dan Jan Terlouw, en zijn ontroerende pleidooi
Category: achtergrond
Over het hoe, wat en waarom in de Deense cultuur.

In augustus schreef ik over het idyllische Christiania. De romantiek van écht socialisme, van zelf-doen, van de hippiedroom en zelfvoorzienend willen zijn. Ik beloofde ook

Hold da fast*! Het is 14 november en dat betekent niet alleen dat ik alweer 2 maanden geleden op de radio vertelde over ouderschapsverlof, maar ook

Vorige week kreeg ik een mailtje. Of ik iets over het leven in Denemarken wilde vertellen in het NPO2 programma Thank God It’s Sunday, waarin

Ik heb alle vormen weleens uitgeprobeerd. De wandeling van 10 minuten. Een tramtochtje van 5 minuten. De treinreis van anderhalf uur heen en anderhalf uur

Ik raak er niet over uitgepraat. Dat gefiets hier. En hoe hysterisch anders het hier is dan in mijn vorige thuisstad. Dus sorry, lezers. Wéér