Design dat je zorgen weglacht

Geen designobject zo illustratief voor de Deense geest als de Hoptimist. Gesimplificeerd geluk in de vorm van een plastic poppetje op een springveer. Hij springt op en begint kinderlijk te stuiteren als je hem aanraakt. Een moment van verwachtingsvolle ontlading. Hij maakt je -voor even- aan het lachen. Stelt geen vragen, maar geeft gewoon terug als je hem iets geeft. Doet je even vergeten dat het leven in het echt een stuk ingewikkelder is dan dat.

Of misschien eigenlijk helemaal niet: een lach is immers gratis (en werkt vaak aanstekelijk), dus waarom zou je er niet wat meer van verspreiden en daarmee de wereld een beetje gelukkiger maken?

Tevredenheid
Kijkend naar die Hoptimist in ons huis, moest ik denken aan wat een Amerikaanse expat en boekenschrijver een tijdje geleden in de Engelstalige krant Copenhagen Post schreef, over hoe Denen de gelukkigste mensen ter wereld kunnen zijn. Niet de geneugten van de verzorgingsstaat, antidepressiva, hoge alcoholconsumptie, work-life balance of sociale cohesie geven de doorslag. Dat zijn allemaal dingen die je ook in andere, minder gelukkige landen treft. De kunst zit hem in het niet hebben van torenhoge verwachtingen, in combinatie van het kunnen sluiten van je ogen voor dingen die nu eenmaal vervelend zijn.

The Danes have a magnificent capacity for denial. I don’t mean self-denial, like not eating pastries or putting the cork back in the Amarone bottle after one glass. Frankly, the Danes are rubbish at that; the Danes deny themselves few pleasures, or vices. I am talking about turning a blind eye to Danes’ faults or deficiencies, their failings and shortcomings. By learning to ignore unpalatable truths, the Danes have conquered the summit of global happiness.

I suspect Danish happiness is not really happiness at all, but something much more valuable and durable: contentedness, being satisfied with their lot, low level needs being met, higher expectations being kept in check.

Niet te duur doen dus. En gewoon negeren, die narigheid, terwijl je tevreden blijft glimlachen. En -het is maar een kleine moeite- die lach verder verspreiden. Het leven is immers al ingewikkeld genoeg.