Daar waar ik vandaan kom in Nederland, bestaat er zoiets als noaberschap (nabuurschap). Als je dan naar de grote stad of naar het buitenland verhuist, verdwijnt dat wat naar de achtergrond. Maar toch – je kan het kind uit Salland halen; Salland verdwijnt nooit helemaal uit het kind.
Daarom probeerden we het hier in ons oude Kopenhaagse arbeiderswijkje ook. Dat ging zo.
8 november, 17.01:
8 november, 22.51:
16 december, 14.36:
“Zeg Caro, hoeveel buren hebben zich eigenlijk aangemeld? Ik heb nu 5 liter glühwein, denk je dat dat genoeg is?”
“Geen idee. Ergens tussen de 2 en de 32? Misschien moeten we nog wat van onze reservebekers uit de kelder halen.”
16 december, 14.52:
“Denk je dat ze allemaal op tijd komen? En hebben we eigenlijk wel genoeg snacks? We hebben alleen wat van die pebernødder – ik weet niet hoor. Wat past er eigenlijk nog meer bij glühwein? Hebben we nog iets? Olijven ofzo?”
“NEIN! Keine Oliven! Bij glühwein kun je alleen zoet eten, geen hartig, hoor je!”
“Ohh ok prima.”
16 december, 15.00:
“Het is precies 3 uur, ze zijn te laat! Nepdenen!”
16 december, 15.01:
DINGDONG!
“Hej wij komen voor de glühwein!”
“Ja hoi dat klopt dat is hier ik ben Caroline hej.”
“Ok ja hoi wij zijn van nummer 7.” “Wij van nummer 3.” “Wij van nummer 29.” “Wij van de straat hierachter. We hebben elkaar gezien met onkruidwieden.” “Oja ok nou gezellig kom binnen hoe heten jullie eigenlijk?”
<Onverstaanbaar gemompel>
<Mental note: onthoud huisnummers en zoek er later namen bij>
“Alsjeblieft, koekjes.” “Alsjeblieft, chocolaatjes.” “Alsjeblieft, een kerstster.”
16 december, 15.04:
DINGDONG!
“Hej hier was glühwein toch!?”
“Ja kom binnen ik ben Caroline en jullie?”
“Ok ja hoi wij zijn van nummer 27.” “Wij van nummer 15.” “Wij van de straat verderop.” “Leuk, gezellig, kom binnen!” <Mental note: onthoud huisnummers, namen komen later wel>
“Alsjeblieft, een bevroren suikercake, kun je afsnijden en dan steeds per stukje bakken, lekker hoor.” “Alsjeblieft, zelfgebakken koekjes.” “Alsjeblieft, een plant.”
16 december, 15.09:
“Kijk hier Duitse glühwein maar als je er Deense rommel <amandelen en rozijnen, CB> in wilt dan mag dat natuurlijk ook.” “Lekker.” “Lekker.” “Lekker.” “Onkruidwieden.” “Hoe lang wonen jullie hier?” “Geweldig, met die keuken aan de achterkant. Wat doen jullie met de oude keuken?” “Verbouwing lang geduurd?” “Hoe oud is ze?” “Hoeveel talen spreekt ze?” “Jullie Deens is ook goed zeg!”
16 december, 15.31:
“De rondleiding begint! Oude keuken nieuwe keuken kelder douche verbouwing trapopening ja mooi licht en ruim drie slaapkamers boven oh jullie hebben het anders ja mooi he met die oorspronkelijke balken ja ook wc boven architect is echt onmisbaar met zo’n project had het niet kunnen overzien met een kleine baby nee snap ik.”
16 december, 16.31:
“Nou we gaan maar eens naar huis, eten maken, zondagavond he.” “Ja hier ook.” “Ja hier ook.” “Wat een goed idee zeg, dit.” “Hebben jullie nog oppas nodig voor de kat of het kind?” “Ja nou nu je het zegt…” “Nou laat maar weten.” “Ja wij wonen hier al generaties lang dus doen dingen gewoon een beetje zoals we gewend zijn, dan verandert er nooit wat dus dat jullie nu een beetje opschudding veroorzaken is juist leuk.” “Doen jullie het volgend jaar weer?” “Ja hoor prima.” “Ok nou ik breng de DVD met de julekalender straks wel even langs ok?” “Is goed.” “Ok doei.” “Hej hej.” “Tak, det var så hyggeligt.”
16 december, 16.41:
Huis is weer leeg.
Naboskab. Het bestaat in het Deens net zo goed.
Ik woon 5 jaar in Denemarken. Mijn emigratie voelt als gisteren maar toch kan ik -5 banen later, getrouwd, kind, huis gekocht- inmiddels concluderen dat ik in fase 5 van de 'settlement curve' ben geland. Daarom op de laatste vijf dagen van mijn lustrumjaar mijn Deense lustrumvijf: vijf dingen die me dagelijks klein Deens geluk brengen.
Wat ontzettend leuk om te lezen.
De beste wensen voor het nieuwe jaar!
Insgelijks! Godt nytår!