Het is winter. Met storm Bodil (in Duitsland Xaver, in Zweden Sven, en in Nederland storm zonder naam of Sintstorm) deed ook het koudefront zijn intrede. Gisteravond rond 9 uur vielen de eerste centimeters sneeuw, terwijl ik me tussen sneeuwvlok en windvlaag een weg naar huis baande. Over een fietspad dat -helaas- nog niet schoongemaakt was.
Want schone fietspaden, dat is één van die dingen waar fietsstad Kopenhagen goede sier mee wil maken. Voordat er ook maar een meter weg voor autoverkeer schoongeveegd wordt, gaan de sneeuwveegwagens de fietspaden op, om ervoor te zorgen dat fietsforenzen veilig op school of hun werk komen. En als er een tekort aan strooizout dreigt, moeten eerst fietspaden worden gestrooid, voordat andere wegen aan de beurt komen. Persoonlijk vind ik dat wel sympathiek.
40 jaar geleden was Kopenhagen evenzeer verstopt met auto’s als iedere andere grote stad. Maar een intensief fietspromotieprogramma heeft er nu voor gezorgd dat 36% van de bevolking in de grotere Kopenhagen-regio naar werk of school pendelt met de fiets. En 50% van de inwoners gebruikt zijn fiets op dagelijkse basis, op een stukje van het 1000 km lange fietspadennetwerk (bron: Copenhagenize.com).
