Gisteren tekenden we het huurcontract voor ons nieuwe huis. Dolblij zijn we. Ik omdat ik er altijd van gedroomd heb in Zweden te wonen, en er straks tenminste elke dag op uitkijk. Hij omdat hij er altijd van gedroomd heeft aan zee te wonen, en nu uitkijkt op de Øresund. En wij allebei, tja, need I say more?
Al zwijmelend over het uitzicht droomden we ook alvast weg bij de hypnotiserende werking van die ranke, witte joekels in het water. ‘Heerlijk toch, uit het raam staren en meegenomen worden in het ritme van de wind, wetend dat daar gratis elektriciteit uitkomt?’
Dit bleek een heel Deense, en on-Nederlandse gedachte. Want vanuit Nederland kwamen er meteen sarcastische reacties als: ‘Lekker, zeg, windmolens in je achtertuin.’ Best vreemd eigenlijk, voor een volk dat niet anders gewend is dan in te grijpen in de natuur om haar eigen leefbaarheid te creëren. De Afsluitdijk, de Deltawerken, polders. Ik noem maar wat.
Bovendien: als je middenin de stad of op zijn minst in dichtbevolkt gebied woont, meedraait in een energieverslindende economie, en het daardoor praktisch ongeveer onmogelijk is om zelfvoorzienend te zijn, zou je het dan juist niet moeten toejuichen dat de wind jouw smartphone gratis van stroom voorziet?
In Denemarken kwamen er bij de bouw, eind jaren ’90, welgeteld vier (4!) bezwaren tegen dit windmolenpark, ondanks dat het slechts 3 kilometer van de stad en middenin het zicht ligt. Ondenkbaar in Nederland, volgens mij. De bezwaren kwamen van vissers (die er sowieso al niet mochten vissen), plezierzeilers (‘geluidsoverlast’), natuurliefhebbers en een paar oude dames. De klacht van de laatste categorie -“die molens bederven ons uitzicht”- werd kortweg weerlegd met: “Dat is juist het idee. Het maakt alternatieve energievormen elke dag zichtbaar.”
De meeste Denen associeren windmolens met ‘groene economie’. En ‘groene economie’ wordt hier geassocieerd met werkgelegenheid, Deense trots, en zelfvoorzienend en onafhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. “Je vecht nu eenmaal niet tegen iets waar je persoonlijk beter van wordt”, aldus de technisch directeur van Siemens Windpower in een artikel in Spiegel.
Beauty. It’s in the eye of the beholder.
Leuk stukje! Ben het helemaal met je eens, natuurlijk. Doe mij de Deense insteek maar.
Halleluja!
Amen…
Hej Caroline, ik lees je blog met veel plezier. Ik hoop dat je er nog lang mee doorgaat!
Hollandske hilser
Jaap
Hi, leuk om te horen! Ik ga mijn best doen…
Ik vind windmolens ook niet lelijk per se. Als klein jongetje verwonderde ik mij altijd over de olieboorplatformen in de Noordzee. Tegenwoordig zie ik op hetzelfde strand een groot windmolenpark en ik vind het net zo intrigerend.
Dit kan in Nederland ook, als gemeenteraden regelen dat hun eigen burgers een stukje windaprk kunnen kopen. Gemeenteraden moeten dan gewoon een extra voorwaarde stellen bij een windpark, verkoop een deel aan de burgers in de regio.
Denemarken heeft dit bij Wet geregeld, Nederlandse vvd, PvdA en cda regimes gunnen burgers dit voordeel en trots niet. Wel organiseren ze dat we jaarlijks 17 miljard aan Putin betalen voor olie en gas. Elk jaar weer 17 miljard, voor energie die we ook zelf kunnen opwekken.
Maar gemeenteraden en burgers zelf, kunnen het wel degelijk regelen.
Als de lokale gemeenschap zelf het initiatief neemt voor een eigen windpark.
Ze kunnen daarbij gebruik maken van het open source product “Stukje Nieuwbouw Windpark”
http://www.duurzamebrabanders.nl/Stukje_Nieuwbouw_Windpark