Mijn Deense lustrumvijf: kersthygge (1/5)

Het eerste jaar dat ik hier woonde, beleefde ik kerst op zijn Nederlands. Zo na Sinterklaas is een kerstversierinkje op je deur wel aardig, hup nog even een kerstborrel met collega’s, twee dagen extralekker eten, en dat is het dan.

Mijn meneer begreep er niets van, want die lééft voor een maand lang Weihnachtsmarkten en Glühwein. Ook Denen vielen van hun stoel als ze hoorden dat er in Nederland geen standaardformaat bestaat voor een full-on kerstdiner. En jullie doen ‘niet echt’ aan advent? WAT?

Maar met iedere kerst die ik hier doorbracht, begreep ik minder van die Nederlandse onverschilligheid. Want als je een kans hebt om in november al lichtjes op te hangen in je tuin, rijst/amandelpudding met warme kersensaus te eten, en gløgg te drinken, waarom zou je dat dan in vredesnaam niet doen?

Ik zou het niet weten.

Dus ik heb inmiddels mijn huis volstaan met ‘nisser‘, heb sinds half november al ledlampjes in een boompje in de tuin, gaf de meneer een adventskalender en vind (bijna) niets gezelliger dan kaarsjes ophangen in de kerstboom van het kinderdagverblijf, samen met de andere peuterouders.

Of ga ik nu te ver?*

Een kaarshoudertje knutselen op de opvang

Eigen kaarsje in de boom hangen

Let vooral op hoe de kerstboom rondom ruimte heeft, want… we moeten eromheen kunnen dansen.

“Singe! Danse!” zegt de peuter als het nu over kerstbomen gaat.

*Ja. Over een paar jaar vervloek ik wellicht de schoolkerstdiners en kinderhysterie. En ja: Kerst en Oud&Nieuw blijft natuurlijk een ingewikkelde tijd – vooral als je je niet zo thuisvoelt bij het dominante ‘met je partner en kinderen gezellig bij familie aan het kerstdiner’-verhaal. Ik wens iedereen, wat zijn verhaal ook is, een tijd vol warmte, licht en vriendschap. Met ruimte voor gløgg, thee, risalamande of pizza. En een nieuw jaar om vol frisse tegenzin aan te beginnen. Ieder zijn ding.

Ik woon 5 jaar in Denemarken. Mijn emigratie voelt als gisteren maar toch kan ik -5 banen later, getrouwd, kind, huis gekocht- inmiddels concluderen dat ik in fase 5 van de 'settlement curve' ben geland. Daarom op de laatste vijf dagen van mijn lustrumjaar mijn Deense lustrumvijf: vijf dingen die me dagelijks klein Deens geluk brengen.