Mikkel (40) en zijn pensioenvoorziening

#2 > Mikkel Hauschildt is 40, getrouwd en woont in Sierra Leone. Hij werkt voor de Deense NGO Ibis, en heeft 2 kinderen. Hij heeft zijn vrijgekomen pensioengeld belegd in aandelen in Prøvestenen, Kopenhagen. Deze drie molens vlakbij de stad zijn eind 2013 in bedrijf gegaan. Eén ervan is in bezit van een aandeelhoudersvereniging. 

“Ik haalde mijn masters in IT en Bedrijfskunde in Kopenhagen en werkte daarna in de politiek, voor NGO’s en in het bedrijfsleven. Nu woon ik in Sierra Leone. Daar zijn de mogelijkheden voor duurzame consumptie wat beperkt, maar in mijn werk heb ik er wel mee te maken. Ik werk voor IBIS, een Deense NGO die zich bezighoudt met armoedebestrijding. Klimaatverandering is daar een belangrijke factor in. We werken nu aan een programma om zonnepanelen op huizen en scholen te installeren. Terwijl ik bezig was met de research voor dat project, was ik ook voor mezelf aan het zoeken naar investeringsmogelijkheden voor vrijgekomen pensioengeld dat ik opnieuw wilde beleggen. Ik vraag altijd een vriend, die bij een Deense bank werkt, om advies. Hij had zelf net geïnvesteerd in dit park en dat klonk wel goed. Ik had altijd al een voorkeur voor investeren in duurzame energie, maar dit was natuurlijk wel mijn pensioen. Ik wilde zeker weten dat dat op een veilige plek stond, en dat het rendabel zou zijn, in vergelijking met de alternatieven.

Ik ben dus niet over 1 nacht ijs gegaan. Ik heb me grondig ingelezen, zowel over windenergie in het algemeen maar ook in dit specifieke project. Zodra ik had besloten, ging het heel gemakkelijk. Je schrijft je in en als je voldoet aan de voorwaarden maak je het geld over. Meteen daarna ben je eigenaar en krijg je alle papieren toegestuurd. Ik heb er hoge verwachtingen van. De rente op mijn investering is waarschijnlijk hoger dan bij gewone obligaties. De verwachte opbrengsten bereken je aan de hand van de productie van de windmolen en het bedrag waarvoor de elektriciteit de markt op gaat. Over de opbrengsten hoef je geen belasting af te dragen. Dat is een kadootje van de Deense overheid, om investeringen in windenergie te stimuleren.

Ik begrijp de klachten over horizonvervuiling ergens wel. Maar het is volgens mij een noodzakelijk kwaad. Je kunt niet alles hebben, zeker niet in een tijd waarin grondstoffen steeds schaarser worden.

Aan de andere kant is het goed om de discussie te blijven voeren. Voorlopig vind ik wind op zee een mooie oplossing, zolang het betaalbaar is.”

Lees hier de andere interviews met aandeelhouders of windondernemers.

Lees hier mijn reportage in Vrij Nederland (25 oktober, 2014)

Misschien vind je dit ook leuk

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.