Voor mijn werk kom ik nog steeds elke maand in Kopenhagen. Naast het feit dat ik het heerlijk vind -het is als een warme deken en een kopje rooibosthee- me zorgeloos in mijn oude leven te kunnen wentelen, is het iedere keer weer een microcultuurschokje.
Want in Denemarken (of Kopenhagen, vinden mijn collega’s uit de Deense provincie) groet men elkaar niet.
Niet als je vreemden voor elkaar bent. Niet als je elkaar soort-van kent van de kinderopvang. Niet als je weet dat je een straat bij elkaar vandaan woont. En zelfs niet als je buren bent en elkaar in het verleden weleens gesproken hebt bij een kerstborrel maar daarna een half jaar niet meer. Een Deen houdt van privacy, en elkaar geen ‘hallo’ opdringen hoort daarbij.
En ik ben nu weer zover dat ik dat wonderlijk vind.
Want in Dalfsen, ja, daar wandel je gewoon ‘dag’ en ‘hallo’ knikkend door het dorp, en het interesseert niemand of je elkaar nu eigenlijk wel of niet kent. Een groet, dat hoort er gewoon bij. Zorgen over te weinig privacy, daarvoor moet je bij de overheid zijn.
Dus toen ik laatst voor werk in mijn oude buurt verbleef, heen en weer pendelend tussen metro, de vertrouwde supermarkten en het huis van het beste maatje van de vijfjarige, gebeurde er iets geks.
Tussen al dat vertrouwds (‘de coronalockdownspeeltuin’, ‘hier wandelde ik elke dag met de baby’, ‘de supermarkt die nog laat open is’) verwachtte ik ergens ook het vertrouwde van een spontaan ‘hallo’ of ‘goedemorgen’ te treffen. Maar dat gebeurde niet. Alle Denen en ik, we keken elkaar aan, ik in volle verwachting, zij in enige verwarring, en er gebeurde… niets. Geen blijk van herkenning, geen knikje, gewoon een fractie van een seconde met een lege blik, en we vervolgden onze weg.
Soms ontschoot me in de Kopenhaagse Lidl weleens per ongeluk een ‘hej’. Want ik ben er thuis, en daar waar ik thuis ben, daar doe ik dat, blijkbaar. Om dan vervolgens, weer thuis in Dalfsen na 5 dagen, de groet achterwege te laten want ik was het opnieuw een beetje verleerd.
Zo ben ik dus eigenlijk overal een beetje ongepast.
