Vanochtend. De meneer dronk zijn koffie, de dreumes schoof haar havermout naar binnen als zou ze de rest van de maand niks meer te eten krijgen.
Ik was stagiair bij wat later mijn eerste grotemensenbaan zou worden. Ik was ergens in de twintig, vond het reuzespannend, daar in Den Haag, en
Sinds we een kind hebben, ben ik onderdeel van een viertalig huishouden. Onderling spreken de meneer en ik Engels. Tegen ons kind spreken wij beiden onze
Winterweer. Ik was er deze week best een beetje treurig over dat NIEMAND hier begrijpt hoe belangrijk het is dat het een tijdje achter elkaar flink vriest, dat
Wie mij op de sociale media volgt, heeft mijn furie ongetwijfeld al mogen trotseren. We zijn boos. Op onze nieuwe gemeente. Die de regels aangaande
Misschien woon ik al te lang niet meer in Nederland (4 jaar en een week), en is dit ook echt heus wel een dingetje in