Ik was zwanger. Ging 4 weken voor de uitgerekende datum met verlof. Er kwam een baby. Ik had verlof om voor de baby te zorgen. En
Tag: werk

Hold da fast*! Het is 14 november en dat betekent niet alleen dat ik alweer 2 maanden geleden op de radio vertelde over ouderschapsverlof, maar ook

Vorige week kreeg ik een mailtje. Of ik iets over het leven in Denemarken wilde vertellen in het NPO2 programma Thank God It’s Sunday, waarin

De meeste Deense werkplekken zien het als hun maatschappelijke taak hun werknemers fatsoenlijk te voeden. Dat resulteert vaak niet alleen in een uitgebreide warme lunch,

“En, hoe gaat het?”, vroeg hij vriendelijk maar verwachtingsvol. Ik bleef stil. Kon geen woorden vinden voor het knagende gevoel van onbehagen. Dacht: moet ik

Precies een jaar geleden begon ik aan mijn eerste Deense baan ooit. Na mijn Deense persoonsnummer en bankpas werd het vinden van werk -wat dan ook!-