Verhuizen met een lijk

Ik ben vorige week verhuisd. Op zich niet echt interessant, want verhuizen is overal ter wereld hetzelfde. Ook hier ging het, net als mijn vorige 11 verhuizingen, gepaard met dagenlang spierpijn, dagenlang in hetzelfde oude kloffie rondlopen en dagenlang van papieren bordjes eten. Wat hier echter niet hetzelfde is, is de verhuisauto.

Veel Denen met een beperkt verhuisbudget verplaatsen hun huishouden namelijk met een lijk. Sinds 1995 bestaat in Denemarken het autoverhuurbedrijf ‘Lej et Lig‘: huur een lijk. Voor een spotprijs bieden ze personenauto’s en busjes aan die ‘hun beste tijd gehad hebben’. Omdat de auto’s (uit de jaren ’90) al zijn afgeschreven, betaal je alleen voor het broodnodige onderhoud en de jaarlijkse keuring, maar niet voor comfort, flitsende bumpers of andere overbodige dingen. En ze doen het heel goed: ze hebben inmiddels vestigingen door het hele land en een wagenpark van zo’n 200 auto’s. Voor 600 kronen (80 euro) en een paar litertjes diesel reden wij dus een hele dag in ons busje rond.

Naast een uiterst effectieve en goedkope manier om korte-afstandsverhuizingen te doen, is het ook erg grappig. Want alle lijkenbusjes en -auto’s rijden rond met zelfondermijnende, onderkoelde slogans die de draak steken met autosnobs. Je gaat er bijna van denken dat rondrijden in een oud lijk echt heel erg cool is.

• Den er måske ikke skide smart. Så er det jo godt, du skal på lossepladsen og ikke til modeshow. 

“Hij is wellicht niet de allerknapste. Gelukkig ben je onderweg naar de stortplaats en niet naar een modeshow.”

• Den vækker med garanti misundelse på bilferien. Hvis turen går til Albanien. 

“Jaloerse blikken gegarandeerd, tijdens je autovakantie. Als je naar Albanië gaat, tenminste.”

• Hvis du vil score i vores biler, skal du ikke være særlig kræsen. 

“Als je in onze auto’s wilt scoren, moet je niet al te kieskeurig zijn.”

• Den får ikke pigerne til at kigge langt efter dig. Men der er heller ikke tid til at knalde under en flytning. 

“Meisjes zullen je niet lang nakijken. Maar tijdens een verhuizing heb je toch geen tijd voor seks.”

• Endelig en bil til os, der har brug for en potensforkorter. 

Deze vond ik het leukst: “Eindelijk een auto voor ons, die een penisverkleining nodig hebben.”

• Sjovt som et par buler giver mere plads på kørebanen.

En deze vond ik het allermoeilijkst: Iets met grappig (sjovt), en deuken (buler) die ruimte (plads) maken op de weg (kørebanen).

Tijdens de vierkilometerritjes heen en weer tussen ons oude en nieuwe huis konden we zo niet alleen even de benen rust geven, maar ons ook verkneukelen over de teksten op onze eigen auto, en op die van andere verhuizers. Want wie eenmaal één lijk ziet, ziet daarna alleen nog maar rondrijdende oude lijken.

Oud, maar trots en eigenzinnig.

PS: Er is nog 1 ander dingetje aan deze verhuizing dat nergens anders ter wereld te vinden is. Dit nieuw-huis-uitzicht, midden op de dag. Priceless. Of dit, ‘s ochtends als de zon om 6 uur opkomt (voor dit plaatje hoefde ik mijn bed niet eens uit). Zelfs op een druilerige zaterdagmiddag is het spannend. Misschien wijd ik nog eens een volledige blogpost aan het steeds weer veranderende uitzicht dat we aan onze eettafel geserveerd krijgen: cruiseschepen, vliegtuigen, Zweedse kustlijnen en de varianten van de Øresundsbrug (half in de mist, geheel in de mist, zonovergoten, etcetera).