Al bijna twee jaar probeer ik er naarstig dichtbij te komen. Soms lukt het, soms niet. Soms is het grotesk, soms zo onbenullig dat het droevig is. Maar nu. Ik had er nog nooit zo dicht met mijn neus bovenop gestaan. Sterker nog: ik drééf erin. De sleutel tot heus, echt, puur Deens Vikinggeluk.

Hij kostte 1200 Deense kronen (zo’n 150 euro), die sleutel. Ik kreeg hem na een introductiecursus van een uur in mijn handen gedrukt door Kirsten, de 64-jarige hyperactieve voorzitster van vereniging De Koude Rilling (Det kolde gys).

Ik had ze weleens gezien,

die gelukzalig kijkende types, helemaal high van de ontlading. Op de televisie, in een serie over Rusland, maar ook hier, in Denemarken. In de winter lieten ze zich poedelnaakt, inclusief bierbuik, in een gat in het ijs zakken en keken er stoïcijns bij. Niks geen Unoxmuts en uitgelaten gejoel op het strand van Scheveningen, maar heuse vikingzenmeesters. Maar zelf doen? Geen denken aan. Ik vond het iets voor extremisten – net zoals ik marathonlopers nogal ver van de realiteit vind staan. Een exotisch ras. Sportgekkies. Ik zag mezelf niet als één van hen. Misschien ben ik wel te gewoon. Maargoed, vriendin A. deed eraan, en mijn meneer, uit Oost-Duitsland, waar men ook niet vies is van een winterse zwempartij (Goethe stond erom bekend), had het er ook al jaren over. Dus ik liet me overhalen onder het mom ‘niet springen is voor watjes’.

Dus ik sprong.

Nouja, daalde af, is een betere omschrijving (springen mag niet, van Kirsten).

In het koude water.

Van 13 graden. En de belofte ‘het wordt kouder, echt!’.

Zonder schroom. Langzaam, doelgericht. ‘Dóórademen, dóórademen, niet verkrampen!’ tegen mezelf mompelend.

En daarmee was ik verkocht. Om. Ik hoorde erbij. Bij het exotische ras van winterbaders. Ik liet me gewillig hersenspoelen. Met teksten als ‘het is heel goed voor je weerstand’, ‘winterbaders zijn bijna nooit ziek’ en ‘geen betere start van je dag dan een duik om 7 uur ‘s ochtends’ en meer van dat soort fanatenpraat.

De temperatuur gaat de goede kant op (naar beneden).

Trapjes om langzaam af te dalen.

Verboden te duiken.

Op zonnige dagen zit het hier vol met naakte mensen. (Gatver. Echt? Ja, echt!).

Koud is cool

En ineens dacht ik: al die 23.000 Denen. Die lid zijn van een van de 80 verenigingen (de mijne is van 1929 en heeft inmiddels 4000 leden, maar ik kan zo nóg drie grote verenigingen opnoemen in de stad Kopenhagen). Die als health-freaks avant-la-lettre al sinds de jaren ’20 van de vorige eeuw pittoreske houten zwembadjes bouwen in de zee. Of in meren. Of fjorden. Zich zonder schroom vikingen noemen. Die dromen van ijs en sneeuw en wakken, als oude heksen ‘weergoden, laat het een koude winter worden!’-achtige bezweringen prevelend. Die hebben het misschien gewoon begrepen. Zwemwater van 8 graden is écht beter voor je dan zwemwater van 24 graden, mensen. Want:

1. Je kunt na een korte duik meteen in de sauna.

2. In ijskoud water groeien geen naargeestige bacteriën. Er drijft alleen af en toe wat zeegras.

3. Je kunt je met goed fatsoen snel uit het water haasten zonder voor bang-voor-vissen-of-kwallen-angsthaas uitgemaakt te worden.

4. Je voelt ja na een duik alsof je met je vingers in het stopcontact hebt gezeten en daarna 3 flesjes Red Bull naar binnen hebt geklokt.

5. Iedereen zegt elkaar gedag. Dat is natuurlijk omdat het bestuur van De Koude Rilling een groetplicht heeft afgekondigd, maar ook omdat gedeelde kou halve kou is. In Denemarken is dat heel wat waard (want normale koude Denen groeten niet).

6. Op een zonnige dag kun je, warm van de sauna, nog een tijdje nasudderen op het terras.

7. Je hoeft nooit meer te zoeken naar gespreksonderwerpen, want het is volledig geaccepteerd om ieder gesprek te beginnen met ‘ja, onder de 8 graden begint de kou te prikken in je huid, maar ooh als er grødis (een soort vloeibaar ijs, of slush ice, zie video hieronder) komt, dan wordt het water zacht als zijde, hé!’. Bovendien: je ijstermen-vocabulaire gaat met sprongen vooruit.

8. Je kunt je ongezonde koekjes-eet en wijntjes-drink gedrag nu structureel afkopen omdat je minstens twee keer per week gaat winterzwemmen en ‘dat is héél gezond!’.

Dus.

Welke Nederlandse healthfreak/viking pakt de hamer op en timmert een houten zwembadje aan het noordzeestrand? Zo moet dat ongeveer worden: