Natuurlijk. Albert Heijn is voor een Nederlander wat de bratwurst is voor een Duitser. We jagen bonusacties en voetbalplaatjes zoals mijn (Duitse) schoonmoeder haar zoon rapport uitbrengt over de beste bratwurst van de regio.
Toch wil ik hier graag een lans breken voor een ander soort supermarkt dan de nationale blauw-witte religie vol Liefde & Passie en Bonusaanbiedingen.
De Netto.
Oftewel: de nachtmerrie van elke naar Denemarken verhuisde niet-Deen.
De Netto is om meerdere redenen een verschrikking voor bonuskaart- en bratwurstliefhebbers:
– Ze doen er niet echt aan een vast assortiment
– Ze hebben er geen vaste indeling
– Ze doen er niet aan 3 in de rij, kassa erbij
– Ze hebben er geen moeite mee volledige productcategorieën over te slaan
De Netto is een kruising tussen de Lidl, de dumpstore en de Action, en dan in schreeuwerig geel-zwart. Budget. Gaat prat op kwaliteit en A-merken. Leeft min of meer van grote dumppartijen.
Dat betekent dus dat je er nooit vindt wat je zoekt. Dat je met een boodschappenbriefje in je zak altijd teleurgesteld naar de volgende supermarkt op zoek moet – gelukkig zijn we hier niet beperkt tot slechts twee smaken kruideniers. Dat je er de ene week iets kunt kopen dat er de week erop niet meer is. En de week daarop ook niet. En eigenlijk gewoon nooit meer (zo zijn wij al ruim een jaar op zoek naar de fenomenaal goede Scandinavian forest herbs die we hier ooit een keer kochten – vergeet het maar).
Maar er is 1 ding dat boodschappen doen bij Netto wél leuk maakt. En daarom vind ik dat iedereen verplicht, wekelijks een therapeutisch bezoekje aan Netto zou moeten brengen. Of, als je hier op bezoek bent, je eenmaal een excursie naar Netto zou moeten ondernemen.
Klein geluk in de schappen
Het is serendipity op z’n meest alledaags: ‘het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders’, aldus Wikipedia over serendipiteit. En is dat nu niet juist waar we allemaal juist wat méér van nodig hebben, in een wereld die we onder controle dachten te hebben maar waarvan het begrip ons aan alle kanten door de vingers glipt?
Zomaar een impressie van een rondje Netto, op een willekeurige dinsdagavond.
Laat de controle eens los. Gewoon, omdat het gezond is wat beter voorbereid te zijn op het onvoorbereidbare.
Ha ha… Herken het helemaal je denkt er al je boodschappen te kunnen doen, maar je grijpt simpel mis en komt thuis met hele andere producten welke NIET op je lijstje stonden 🙂
Haha! Ja! En dan die -als je thuiskomt- oprechte verwondering over de vraag hoe je het ooit zonder die Mignonbroodtrommel / antislipyogasokken / macadamia-olie hebt kunnen stellen.
Ik ben op zoek naar heeeel veeeeel Halls xs mint-doosjes. Dat lijkt me wellicht een leuke uitdaging voor de netto-zoekster ??
Als je ook genoegen neemt met heeeel veeeeel doosjes van een andere soort (van wat dan ook), dan ga ik je ongetwijfeld heel blijmaken. 🙂 🙂 In Netto zoek je niet, maar vind je.
Niet echt nee… Jammer. Maarrrrr misschien zijn er wel hallsjes die gevonden willen worden!
Haha, herkenbaar en tegelijkertijd niet 🙂 Ik vind onze Netto (Hamburg-Altona) een beetje een depressieput: al deze vondsten-waarvan-je-niet-wist-dat-je-ze-nodig-had zijn nogal liefdeloos bij elkaar gesmeten om vervolgens bruut aangerand te worden door graaiende handen. Er wordt bespaard op schoonmaakkosten en omdat de toko zo spotgoedkoop is, trekt hij ook allerlei heel ongewassen en vaak benevelde types aan. Daar staat tegenover dat ik hier op een goede dag wel thee-met-Glühweinsmaak trof. (De truc is dan groot in te slaan, want je weet nooit of en wanneer het product nog eens voorbij komt.)
Ohja, maar de Duitse Netto IS ook een depressieput. Volgens mij is de formule daar geheel anders – ik was in ieder geval nogal verbaasd toen ik voor het eerst een Netto in Duitsland aandeed (wellicht omdat Denen allergisch zijn voor ongewassen types en dat de Nettomensen dat aspect dus uit de formule weg hebben gegumd?)
En dan is de Netto nog niet eens zo erg als de Lidl op het station op zondagmiddag (enige supermarkt die open is op zondag). Dáár verlies je echt onmiddellijk de wil tot leven…
En OMG hartjes voor thee met Glühweinsmaak! Waarschuw je me als je het ooit -over 3430 jaar- weer eens tegenkomt?
Haha, zal ik doen 🙂 Moet echter wel zeggen dat hij mij wat tegenviel (en dat ik toen dus 10 pakjes had, als geoefend Nettoganger – maar heb ze wel op weten te slurpen).
Geweldige blogpost over de supermarkt die ik minstens 1x MOET bezoeken als ik in DK ben. En heb dat net vorige week weer gedaan. En zag ongeveer hetzelfde als jij.
Ga er de komende dagen weer “shoppen”. Wie weet waar ik mee naar buiten kom! ?????
Ha ha… heerlijk blog weer! Alhoewel ik 1001 goede redenen heb om de Netto rechts te laten liggen, haal je me met het idee van serendipiteit verdorie toch over streep daar maar eens binnen te stappen de eerstvolgende keer als we weer eens in de ‘grote stad’ zijn… 😀
Ik heb me bij de Netto in Ebeltoft er enorm over verbaasd dat er 80 minuten mocht worden geparkeerd :). Waarom niet 60 minuten? Of 90? Maar 80? Waar komt dat getal nou vandaan.. Misschien van onderzoek hoe lang men gemiddeld in de winkel is, zoekend naar grappige snuisterijen die je de week erop niet meer ziet? Na het zien van het bord 80 minuten was alle ergernis over de Netto wel weer vergeten, dat dan weer wel haha.
En vlak bij de Netto zagen we ook nog een bord over hoe lang er wild over zou kunnen steken. Niet 100 meter, of 200 of 3 kilometer voor mijn part, maar iets van 2300 meter ofzo. Ook zo precies berekend.
Rare jongens, die Denen zeiden we maar weer eens tegen elkaar :).
Hahah! Ze zijn veel meer Duitsers dan ze willen toegeven, ik zeg het je. Ik rijd hier geen auto dus dat soort dingen vallen mij dan weer niet op, hoewel 80 minuten me rijkelijk lang lijkt voor een bezoek aan Netto. Een boodschappenlijstje afstrepen is immers niet nodig.
Grappig. Onze kinderen noemden de Netto vroeger de i snor, omdat het hondje lijkt op de hond van het bordje Hond aan de lijn.