Eén van de leuke dingen aan Denemarken is dat ze hun strijd hoofdstad <-> provincie(stad) zo elegant uitvechten. Van de zelfspot die men daarbij aan de dag legt, kan een gemiddelde scheldpartij tussen Rotterdam en Amsterdam nog wat leren*.
De Københavner-krant Politiken publiceerde bijvoorbeeld een overzicht met ‘10 dingen die je als Jutlander niet doet in Kopenhagen‘. Iemand uit Holstebro -de provincie- reageerde daar vervolgens in stijl op: met een gevat tegenbod ‘10 dingen die je als Københavner niet doet in Holstebro‘ (fietsen, de bus halen, naar vlooienmarkten gaan). Ander voorbeeld: de regionale omroep P4 Fyn besloot zich te onthouden van gemopper over de blinde vlek die de media aan de dag leggen voor ‘udkantsdanmark’ (buitenkantdenemarken), maar sloeg terug. Met humor. In de vorm van een verzameling genadeloos confronterende voorbeelden onder de hashtag #kbhalarm.
Kort gezegd maakt de hoofdstedelijke snob zich schuldig aan Københavneri: de arrogantie om te denken dat alles dat uit de hoofdstad komt, vele malen beter is dan al het andere. En de Jutlander, aan de andere kant van het land, rijdt de hele dag rond met een aanhanger achter zijn auto, die nodig is om transportruimte te bieden aan al dat geklus en gerommel op en aan je plattelandsbewoner-erf.
Ik maak mezelf natuurlijk ook schuldig aan Københavneri. Zoals ik in Amsterdam alles buiten de ring A10 héul ver weg vond, vind ik hier alles dat niet met een S-trein bereikbaar is, een wereldreis. Bovendien vind ik het heel normaal dat iemand die in Aarhus woont, een dagje naar Kopenhagen komt, maar het zou nooit in me opkomen voor een dagje naar Aarhus te gaan.
Toch was dat wel wat ik deed. Niet 1 keer, maar 2 keer al, in 2016. En het jaar is nog zó jong! Dat belooft wat.
Je kunt wel zeggen dat ik in Aarhus en omgeving een beetje genas van mijn Københavneri. Dat kwam door een aantal dingen.
Twittermagie.
Lang verhaal, maar ik werd door een medenederlandse in het Deense uitgenodigd om háár winterbadning-faciliteit aan de andere kant van het land ook eens uit te proberen (tip van de dag: ga bloggen en twitteren, daar maak je hele leuke vrienden mee). Zo belandde ik eind januari dus in Aarhus voor een weekendje Aarhus hospitality door de genadeloos slimme, grappige en gastvrije @stokkink.
De regenboog.
Nog een plusje: in Aarhus staat er altijd een joekel van een regenboog aan de horizon. Ok, je moet er een paar meter voor klimmen en je moet ook eerst een kaartje voor museum voor moderne kunst ARoS gekocht hebben, maar toch! Op het dak van ARoS prijkt het permanente kunstwerk van de IJslander Olafur Eliasson: Your rainbow panorama. Het is een 150 meter lange en drie meter brede cirkel van glas, en je kunt erin lopen. Lopen in een regenboog. Wie droomt er niet van?
De kleine grootse dingen.
Aarhus is een leuke stad. Zo simpel is het. Mooie kathedralen, pleinen, boetiekjes, caféetjes, doorkijkjes, hippe en jonge mensen. Maar als je daar meer over wilt weten, hoef je niet ver te zoeken of je stuit wel op een reisblog dat je met graagte vertelt over alles wat er te doen is. Wat mijzelf opviel, naast het algehele leukheidsgehalte van Aarhus:
-
Mobilepay voor de kerk De Goden hebben er MobilePay. En dat is handig, want een Deen overleeft het financieel niet zonder MobilePay dus ik vind het geruststellend dat nu ook de Goden overstag zijn. Zo is er tenminste nog hoop voor de kerk.
-
@stokkink wacht op haar auto en ik bewonder het mirakelse geheel En dan nog iets: onder Dok1, het geweldig fantastische cultuurcentrum slash bibliotheek, is een automatische parkeergarage. Nu had ik zoiets weleens gezien op een pleintje in Amsterdam, maar dat was niet meer dan een groot uitgevallen afvalzuil, waar je niet je vuilniszak inmikt die dan vervolgens ondergronds verdwijnt, maar je auto. Wat ik hier in Aarhus zag was, nou, een soort immense auto-opbergfabriek. Met een betaalsysteem, heel veel schermen en heel veel verschillende deurtjes. Ik raakte niet uitgekeken en stond enthousiast te springen als een kind in een snoepwinkel.
- Andere leuke weetjes over Dok1: ze plaatsten doorzichtig glas om hun boeken-terugbreng-automaat. Ik vind dat leuk. Zo zie je tenminste welk monster je boeken opvreet.
- Bovendien heeft Dok1, zo vertelde @stokkink me, bij de bouw ervan allerlei ideetjes van burgers geïmplementeerd. Een prachtig voorbeeld van hoe goed Denen zijn in (bepaalde vormen van) burgerparticipatie. Ik heb allerlei foto’s van en in het gebouw gemaakt, maar besloten ze niet te plaatsen. Beter ga je er zelf kijken want dan snap je wat ik bedoel.
Pasen en de romantiek van rode zomerhuisjes.
Omdat de verhaaltjes die @stokkink opdiste over de omgeving van Aarhus naar meer smaakten, boekten we een zomerhuisje op Helgenæs om ons jaarlijkse ‘wij zijn nog Deenser dan de Denen’-paasritueel te vieren. In een zomerhuisje, ergens op het Deense platteland (zo deden we eerder al Ærø en Skagen). Helgenæs is een schiereiland op een uur rijden van Aarhus, en het is omgeven door heuveltjes,Viking-aandenkens, kasteeltorens uit 1313 (ok, dat was er maar 1 – maar toch), en een fascinerend ijstijdlandschap. Zie hier.
In een volgend leven word ik student in Aarhus.
* Ik snap natuurlijk wel dat de strijd Rotterdam <-> Amsterdam van een heel andere aard is dan de strijd Kopenhagen <-> Aarhus. Iets met het verschil tussen twee grootheidswaanzinnige metropolen met een grote bek en een hoofdstad versus een minstens de helft zo kleine stad nummer 2. Feit blijft: get a life, folkens. Polemiek is pas leuk als het leuk is.
Wordt je zinsbouw al Engels? Beter ga je er zelf kijken, in Aarhus dus. Nou ik wil daar best naar toe overigens.
Geweldige stad Aarhus. (net als Kopenhagen) Wat een geluk dat je ze zo binnen handbereik hebt. Geniet er van, dan geniet ik met je mee! (hoop deze zomer in ieder geval één van de twee weer te bezoeken)