De onwetende, Nederlandse consument van de flødebol zal zeggen: ‘ja, dat is toch gewoon een negerzoen?’. Maar nee. Het is niet alleen dat het woord ‘negerzoen’ uit de gratie is geraakt en is vervangen door, ja, door wat eigenlijk? Het is ook gewoon zo dat een flødebol misschien aan de oppervlakte gelijkenis vertoont met een negerzoen, maar van binnen… daar treed je een volledig andere wereld binnen dan die van de vlakke, goedkope negerzoen.
Mijn favoriet is de flødebol van Lagkagehuset, een bakkersketen die ze maakt met caramel aan de binnenkant en hazelnootstukjes aan de buitenkant. Of met marsepein. Of met andere dingen. Enfin, al die ‘dingen’, dat is natuurlijk slechts ‘icing on the cake’.
Want waar het écht om gaat, bij de goede, Deense flødebol, is dat er geen industriële, kleffe, te zoete of juist te smaakloze room wordt gebruikt, maar echte room. Room zo zoet en luchtig dat hij je doet realiseren dat het weliswaar goed is dat je bent afgekickt van je suikerverslaving, maar dat je hiervoor echt wel een uitzondering mag, nee, móet maken.
En dan die chocolade. Ook daar ben je goed van afgekickt. Maar deze, tja, dit is geen lullig laagje smaakloze bruine massa mee, nee, dit is échte chocolade. Een dikke laag, waar de cacao vanaf druipt. Misschien, denkt je schuldbewuste suikergeweten tevreden, is het wel echt pure chocolade. Zeventig procent cacao. En dan mag het weer wél. Toch?
En trouwens, het schuldgevoel krimpt met elke hap die neemt, want waarom zou je jezelf dit eens per maand ontzeggen? Suikerpiek, risico op diabetes, ja, dat zal allemaal wel, maar dit instant-geluk, waar je nog minstens een halve dag op voortkunt, doet ook wel degelijk heel veel voor je gezondheid. Je geestelijke gezondheid.
Overigens behoort de flødebol natuurlijk wel tot dezelfde familie als onze negerzoen. Maar de Denen zijn schijnbaar wel de grondleggers van deze lekkernij. Ze maken er een heleboel per jaar, exporteren het naar Amerika en verder, en de consumptie ervan is de hoogste ter wereld: 450 per Deen per jaar. Dan zit ik nog aan de veilige kant, toch, met mijn 1 per maand?
4 thoughts on “Ode aan de flødebol”