Wodka, Faxe Kondi en zomer

Besluiteloos sta je met je voeten in het water. In de ene hand je drankje, in de andere hand een sigaret. Ik zie je denken. “Het water is koud. Veertien graden? Maar het vuur is warm. Het kan makkelijk. Die jongens daar verderop, die gingen net toch ook?”

Het is zomer. Ook al is het een graad of zestien vandaag, het is midzomer, for fanden. Dat vieren we vandaag, toch? De verjaardag van de heilige Sankt Hans, die een half jaar eerder dan Jezus was geboren ofzoiets. En dan iets met die heks, die verjaagd moet worden naar Duitsland en symbolisch in de fik gestoken moet worden op een megakampvuur. Heel precies weet je het allemaal niet, maar dat het gezellig is, dat is zeker.

Je trok dus je zomerste outfit tot nu toe aan. Wit. Gehaakt. Sandaaltjes, zodat je kon voetjebaden bij Amager Strand. Gezellig. Romantisch ook wel. De hele dag zat je al op Whatsapp met je vriendinnen. Spreken we bij het grote kampvuur af, bij brug 3? Of bij brug 2? Halen we wat te eten bij Føtex of doen we aan dat nieuwe hippe ding dat je tegenwoordig overal ziet, streetfood? En: het allerbelangrijkst: de booze. Wie neemt wat mee? Jij besloot tot een fles wodka gemixt met Faxe Kondi [een soort Sprite, CB]. Of toch met cider? Van die mix word je wat sneller dronken, namelijk, en dat is wel handig op een dinsdagavond.

Het is inmiddels 22.45. Ineens zie ik je voorbij rennen. In je ondergoed. Als een volleerd reddingszwemmer draaf je door de golven en duikt helemaal kopje onder. Je vriendin schrikt, doet er een halve seconde over om zich te bedenken, en volgt. Dan volgen er jongens. Misschien zit die ene jongen, op wie je indruk wilde maken, er ook wel tussen. Of je heartbroken ex. Of je bewonderaar. Of je buurjongen, dat kan natuurlijk ook.

Zo stel ik me je voor.

En je heet Lene Rasmussen. Denk ik.

Ik vond je stoer, in ieder geval.

En vanochtend deed ik je na. Zonder wodka en kampvuur. En zonder kopje onder. Maar wel met 12 graden.