Het leuke aan wonen in een ander land dan je thuisland is dat je het begrip ‘weg in eigen land’ een geheel nieuwe betekenis kunt geven. Je kunt dan namelijk heel dichtbij huis blijven (goedkoop!) en toch heel exotisch weg-zijn.

We gingen dit paasweekend naar Ærø, één van de ongeveer 400 Deense eilanden. Dit exemplaar was ongeveer zo groot als Texel. En het was er dus heel leuk.

Ik zou hier nu kunnen schrijven over hoe grappig de mensen elkaar daar groeten, met hun linkerwijsvinger opgestoken, net als in Groningen. Over de middeleeuwse architectuur en de afwezigheid van beeldverstorende nieuwe gebouwen. De hertogen en de Vikingen. Ik zou kunnen vertellen over de heuveltjes. Over de windmolens, oude en nieuwe. Of over de kleuren, de blauwe luchten, de groene zee, de gele/blauwe/rode huisjes. Of de koeien en lammetjes en geitjes. De stranden. Over het koken van eitjes in zeewater. En over hoe vriendelijk we mee mochten koken met een Deense familie.

Maar ik kan dus niet kiezen tussen linkerwijsvingers, huisjes, middeleeuwen en eitjes. En ik heb geleerd: schrijven is schrappen. En dus kiezen.

Beter laat ik het deze keer gewoon zien. Dan kun je zelf kiezen.

Om op Ærø te komen, moesten we eerst de Storebeltbrug over. Laat ik nou heel erg van stoere dingen zoals bruggen houden. We gingen dus even kijken. Knap spul hoor!
Om op Ærø te komen, moesten we eerst de Storebeltbrug over. Laat ik nou heel erg van stoere dingen zoals bruggen houden. We gingen dus even kijken. Knap spul hoor!
Na de brug kwam de boot. Op vakantie in Denemarken kom je nooit ver, zonder een brug of boot te willen gebruiken.
Na de brug kwam de boot. Op vakantie in Denemarken kom je nooit ver, zonder water over te steken.
Voderup klif. Een klimmetje naar beneden, dan weer omhoog, maar de moeite waard. Al was het alleen al voor deze verstopte Dannebrog (Deense vlag).
Voderup klif. Een klimmetje naar beneden, dan weer omhoog, maar de moeite waard. Al was het alleen al voor deze verstopte Dannebrog (Deense vlag).
Hoe ver nog tot we weer omhoog kunnen klimmen?
Hoe ver nog tot we weer omhoog kunnen klimmen?
Ah. Zo ver dus. Same view but different.
Ah. Zo ver dus. Same view but different.
Kleuren. Wat zei ik?
Kleuren. Wat zei ik?
Wanneer, zei u? Ik heb er geen gebouwen kunnen ontdekken van na 1905. Het eiland is een levend museumstuk.
Wanneer, zei u? Ik heb er geen gebouwen kunnen ontdekken van na 1905. Het eiland is een levend museumstuk.
Op zoek naar de middeleeuwen? Ga naar Ærøskøbing, de hoofdstad van Ærø. Of kijk een middeleeuwenfilm, natuurlijk.
Op zoek naar de middeleeuwen? Ga naar Ærøskøbing, de hoofdstad van Ærø. Of kijk een middeleeuwenfilm, natuurlijk.
Deze wal stond er in het jaar 900 al. Aangelegd door de Vikingen. Door de Vikingen!
Deze wal stond er in het jaar 900 al. Aangelegd door de Vikingen. Door de Vikingen!
In 1750 kwam Ærø (eindelijk) weer onder de Deense kroon. En dat vieren ze nog steeds, elke dag. Een trotse Ærøer is een trotse Deen.
In 1750 kwam Ærø (eindelijk) weer onder de Deense kroon. En dat vieren ze nog steeds, elke dag. Een trotse Ærøer is een trotse Deen.
Eriks Hale is een extra stukje aangelegd strand, in een baai. Kinderen kunnen er veilig spelen en volwassenen kunnen er schattige gekleurde huisjes plaatsen, om hun vrienden uit te nodigen voor bier en barbecue en andere volwassendingen.
Eriks Hale is een extra stukje aangelegd strand, in een baai. Kinderen kunnen er veilig spelen en volwassenen kunnen er schattige gekleurde huisjes plaatsen, om hun vrienden uit te nodigen voor bier en barbecue en andere volwassendingen.
Dit soort huisjes dus. Let vooral op de vlaggenstok. Geen huisje, of het nou een strandhuisje of gewoon huis is, zonder vlaggenstok. Een huis zonder Dannebrog is als een huis zonder voordeur.
Dit soort huisjes dus. Let vooral op de vlaggenstok. Geen huisje, of het nou een strandhuisje of gewoon huis is, zonder vlaggenstok. Een huis zonder Dannebrog is als een huis zonder voordeur.
En een Deen zonder zomer- of strandhuisje is gewoon geen echte Deen.
En een Deen zonder zomer- of strandhuisje is gewoon geen echte Deen.
De zaterdag voor pasen is de belangrijkste dag van het jaar, op Ærø. Dan gaat het hele gezin inclusief vrienden en bekenden namelijk naar het strand, voor het koken van eitjes in zeewater. En het drinken van biertjes/snaps/fris en het eten van worstjes, en dat soort dingen. Hadden wij even geluk! Dit was rond 11 uur in de ochtend, terwijl een gezin het kampvuurtje voorbereidt.
De zaterdag voor pasen is de belangrijkste dag van het jaar, op Ærø. Dan gaat het hele gezin inclusief vrienden en bekenden namelijk naar het strand, voor het koken van eitjes in zeewater. En het drinken van biertjes/snaps/fris en het eten van worstjes, en dat soort dingen. Hadden wij even geluk! Dit was rond 11 uur in de ochtend, terwijl een gezin het kampvuurtje voorbereidt.
Zoals ik zei: wij hadden mietersveel geluk. Wij hadden namelijk wel eitjes, maar geen vuur of pan. Dus schoven we aan bij deze vriendelijke Deense familie, die ons meteen biertjes/snaps/fris in de handen duwde, proostte op hun gekke gasten ("Duits en Nederlands? Maar wat doen jullie dan in Kopenhagen?"), een foto maakte voor in hun plakboek, en nieuwsgierig mijn Deens op de proef stelde.
Zoals ik zei: wij hadden mietersveel geluk. Wij hadden namelijk wel eitjes, maar geen vuur of pan. Dus schoven we aan bij deze vriendelijke Deense familie, die ons meteen biertjes/snaps/fris in de handen duwde, proostte op hun gekke gasten (“Duits en Nederlands? Maar wat doen jullie dan in Kopenhagen?”), een foto maakte voor in hun plakboek, en nieuwsgierig mijn Deens op de proef stelde.
"Sommige mensen koken in gewoon water. Maar dan ben je natuurlijk een bedrieger!", aldus onze gids in het eitjeskoken Ærø-style. Koken doe je in zeewater, en afkoelen doe je ook in zeewater. En daarmee basta!
“Sommige mensen koken in gewoon water. Maar dan ben je natuurlijk een bedrieger!”, aldus onze gids in het eitjeskoken Ærø-style. Koken doe je in zeewater, en afkoelen doe je ook in zeewater. En daarmee basta!
En oja, bier koelen doe je ook in zeewater.
En oja, bier koelen doe je ook in zeewater.
Schaapjes en paaslammetjes op de verdedigingswal
Schaapjes en paaslammetjes op de verdedigingswal
Scandinavisch design is niet alleen de vlinderstoel of de aalto vaas. Ik vind Lutherse kerken in Scandinavië ook het toonbeeld van eenvoud en efficient gebruik van licht en ruimte.
Scandinavisch design is niet alleen de vlinderstoel of de aalto vaas. Ik vind Lutherse kerken in Scandinavië ook het toonbeeld van eenvoud en efficient gebruik van licht en ruimte.
Geef het Hollandse meisje een molen en ze is blij. Geef het Duitse jongetje (erachter) een molenmechaniekje om mee te spelen en ook hij is blij.
Geef het Hollandse meisje een molen en ze is blij. Geef het Duitse jongetje (erachter) een molenmechaniekje om mee te spelen en ook hij is blij.
Een oude korenmolen. Nu gebruikt door kunstacademiestudenten op Ærø.
Een oude korenmolen. Nu gebruikt door kunstacademiestudenten op Ærø.
Nieuwe windmolens. Mede door deze joekels voor de kust is het eiland volledig zelfvoorzienend in haar energiebehoefte. Ik heb geprobeerd wat mensen te interviewen over hun mening over windmolens, maar men was te druk met eitjes koken en snaps drinken.
Nieuwe windmolens. Mede door deze joekels voor de kust is het eiland volledig zelfvoorzienend in haar energiebehoefte. Ik heb geprobeerd wat mensen te interviewen over hun mening over windmolens, maar men was te druk met eitjes koken en snaps drinken.
Hertog Albert was een belangrijk man, 'back in the days'. Hij leeft al zo'n 1000 jaar niet meer, maar nog steeds heten vele families op Ærø Albertsen, en heet dit stukje weg 'Albertsgeluk'.
Hertog Albert was een belangrijk man, ‘back in the days’. Hij leeft al zo’n 1000 jaar niet meer, maar nog steeds heten vele families op Ærø Albertsen, en heet dit stukje weg ‘Albertsgeluk’.
Misschien liep ik hopeloos achter, maar ik was dus nog nooit op een vuurtoren geweest. Op de vuurtoren van Søby bewonderde ik dit weekend voor het eerst van mijn leven een Fresnel-lens (al die stukjes glas! gaaf toch?!). En zwaaide ik vanaf de toren naar het verloren land (Duitsland, 1864).
Misschien liep ik hopeloos achter, maar ik was dus nog nooit op een vuurtoren geweest. Op de vuurtoren van Søby bewonderde ik dit weekend voor het eerst van mijn leven een Fresnel-lens (al die stukjes glas! gaaf toch?!). En zwaaide ik vanaf de toren naar het verloren land (Duitsland, 1864).

Misschien vind je dit ook leuk

ærterkraam
doen lekker

De 5 beste Deense zomerdingen

Caroline
doen mooi verdeenst

Een weekend hiken in Zweden

Caroline

4 thoughts on “Eitje op Ærø”

  1. Heerlijk om te lezen hoe het op Aero is met de paas. (helaas, geen mooie Deense letters op mijn toetsenbord van de laptop) Heerlijk al die tradities die zo anders en toch zo hetzelfde zijn dan in Nederland. Samen zijn, hygge, daar zijn de Denen meesters in! Wat genieten zeg met dat zonnetje er bij! Dank voor je mooie verhaal en foto’s!

    Reply

  2. Mooi hoor Caro, zo’n fotoverslag. Samen met de foto’s die je aan ons appte hebben we een mooie indruk van jullie Æerø weekend. Het lange wachten op de boot terug wordt zo helemaal goed gemaakt.

    Reply

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.